Zenuwen en taart

De eerste post van dit verslag schrijf ik nog vanuit Nederland bij mijn ouderlijk huis. Mijn laatste dagje in Nederland, en tevens een bijzondere dag. Vandaag vieren we namelijk ook mijn 22jarige bestaan! Hieperdepiep, Hoera! Maar dit feestelijke moment wordt overschaduwt door de nodige zenuwen.

Hoe dat komt? Dit wordt mijn eerste grote reis naar een ander continent. Om dat nog spannender te maken heb ik nog nooit eerder gevlogen en vlieg ik nu 9u20min alleen. Poeh, gelukkig heb ik een stoel bij het raam kunnen bemachtigen. Dan kunnen we in elk geval nog van het uitzicht genieten. Eens moet de eerste keer zijn, toch?

Mijn plan voor de komende 5,5maanden is om bij een advocatenkantoor stage te lopen, van het land te genieten, nieuwe mensen te ontmoeten en vooral ontzettend veel plezier hebben en activiteiten ondernemen. En, toegegeven, zonnen!

Op het kantoor ben ik vooral werkzaam als jurist en mag ik meewerken aan zaken. Voornamelijk ben ik dus overdag bezig op de computer. Daar ga ik deze week ook kennis maken.

Ik woon de komende tijd in een studentenhuis en ik zit in een tuinhuis! Een heel liefelijk huisje dat ik deel met een Belgische huisgenoot uit Antwerpen. Amai! Gaat vast een enorm gezellige boel worden. In het voorhuis zitten ook vijf mensen, dus een gezellige club hoop ik.

Waar ik tegenop zie? Alle lieve vriendinnen, mijn familie en huisgenoten achterlaten. Gelukkig heb ik hele leuke cadeaus gehad waardoor ik zeker veel aan ze zal denken. Skype is ook helemaal geïnstalleerd en zelfs oma heeft het nu op haar laptop staan. Dus echt missen zal een stuk minder gaan.
Met mijn spinnenangst wordt het ook nog een avontuur. Ik heb een klamboe én vliegenmepper al gereed in mijn koffer liggen. Dat paste nog net in de 23kg bagage.

Nu mijn laatste nachtje in Nederland.. tot in Paramaribo!